Tradycyjne myślenie o odprowadzeniu wody deszczowej lub roztopowej z działki ogranicza się zazwyczaj do najszybszego zebrania i odprowadzenia wody poza teren działki. Na szczęście, rosnąca świadomość aspektów ekonomicznych i ekologicznych, prowadzi do zmiany takich podstaw. W warunkach zabudowy wielu gmin, możemy znaleźć zapisy o konieczności zagospodarowania wody deszczowej na terenie działki, czyli tam gdzie powstaje opad. Taki zapis powoduje, że „problem” wody deszczowej jest już rozpatrywany na etapie projektu budowlanego danego obiektu. Podejmując pierwsze decyzje należy zwrócić uwagę na warunki gruntowo-wodne, aby móc wybrać pomiędzy zbiornikiem rozsączającym a retencyjnym. W przypadku korzystnych warunków gruntowo-wodnych można rozpatrzyć zastosowanie zbiornika retencyjno – rozsączającego.
Jako warunki korzystne przyjmuje się (wg ATV – DVWK-A 138) grunty przepuszczalne o współczynniku infiltracji kv większych niż 5x10-6 m/s i mniejszy niż 1x10-3 m/s)
- W przypadku wartości kv większych niż 1x10-3 m/s, ścieki opadowe przy małych odległościach od poziomu wód gruntowych, przesiąkają tak szybko, że nie można uzyskać wystarczającego czasu przebywania, a tym samym dostatecznego czyszczenia procesami chemicznymi i biologicznymi.
- Jeżeli wartości kv są mniejsze niż 1x10-6 m/s, to urządzenie do rozsączania długo się spiętrza. Mogą wystąpić wówczas warunki beztlenowe i procesy gnilne.
- Dno urządzenia rozsączającego w odniesieniu do średniego najwyższego poziomu wody gruntowej, powinno być niżej minimum 1m, aby zagwarantować wystarczającą drogę filtracji dla wprowadzonych ścieków opadowych.
- W przypadku nie budzących zastrzeżeń ścieków opadowych lub ich małego obciążenia, podczas rozsączania powierzchniowego i korytowego, w wyjątkowym przypadku można dopuścić odległość 0,5 m. Przy czym należy wziąć pod uwagę, że w przypadku odległości mniejszej niż 1m mogą zostać zatrzymane tylko szczególne substancje. W przypadku mniejszej odległości niż 0,5 m przy najwyższym poziomie wód gruntowych, wody opadowe mogą dotrzeć bezpośrednio do wody gruntowej.
Jeżeli grunty są nieprzepuszczalne lub występuje wysoki poziom wody gruntowej, wybór powinien paść za zbiornik retencyjny. W przypadku udowodnienia, że warunki gruntowo-wodne nie pozwalają na rozsączenie wody deszczowej na terenie działki, inwestor powinien mieć wskazaną w decyzji o warunkach zabudowy możliwość zrzutu wody deszczowej bezpośrednio do odbiornika (sieci, odbiornika naturalnego). Oczywiście taki zrzut musi się odbywać w sposób kontrolowany, z wykorzystaniem zbiorników retencyjnych i regulatorów przepływu.
Dobrą praktyką jest stosowana przez wielu zarządców sieci kanalizacyjnych, zgoda na zrzut do odbiornika wody w ilości nie przekraczającej ilości uzyskanej z analogicznej powierzchni nieuszczelnionej. Takie rozumowanie zakłada, że do odbiornika trafia taka ilość wody deszczowej, jaka spłynęłaby z terenów zielonych, reszta wody powinna być retencjonowana i stopniowo oddawana do odbiornika.
Udostępnij stronę
